Hier is de presentatie van de Sensoption. Morgen kunnen we nog hier en daar aanpassingen maken en komen de laatste plaatjes erbij van roos. Ik mail iedereen uit het groepje even voor wie welk deel zal vertellen. Dan kan je met de presentatie erbij aan je tekst werken, denk ik zo. 

Tot morgen sensoption

 

de douchekleding van Sensoption

na het maken van de groepjes, ben ik met roos, laura, sandra en dorian gaan brainstormen over wat voor beleving van een zeepwinkel we zouden gaan maken. Hier is een indicatie de brainstorm:

sprookjes, wasstraat idee, droomvlucht waarin je gewassen word, display met beelden, scherm, touchscreen, voelen aan schuim in bakken, zeep voor emotie, iedereen een persoonlijke geur> persoonlijke zeep.

 

Het idee is nu dat we een zeepwinkel maken waarin je kan douchen. Het is een zeepwinkel die van locatie kan veranderen, want we dachten aan plekken waar mensen aan een frisse douche toezijn. En deze plekken zijn bijvoorbeeld, op het strand na een lange stranddag en op festivals en evenementen terreinen. 

In of aan de zeepwinkel kan iemand kiezen uit verschillende afbeeldingen die bij jou of de klant een bepaald gevoel geven. door het kiezen van deze afbeeldingen geeft de klant zijn persoonlijke voorkeur aan en krijgt deze een monster van zijn persoonlijke zeep mee. hierna kan deze onder de douche gaan en de zeep testen. De douche en alles daaromheen zit nog in de ontwerpfase. 

Dit is dus het idee, waar we morgen verder mee aan de slag gaan.

Hier nog wat afbeeldingen uit de mediatheek voor een ‘personal soap’. 

 

 

Hier is mijn powerpointpresentatie over het vooronderzoek van crosslab sensory shopping.crosslab

Tijdens de vorige crosslables hebben we een onderzoek gedaan naar hoe je de stad beleeft zonder te kunnen zien of horen. Als eerst liepen we de willemsbrug op en ik had oordoppen in dus ik hoorde een stuk minder. Ik vond het wel prettig want ik was na een week school wel toe aan een beetje rust en wat wind om de oren. (foto2)Nadat we de brug opgelopen waren, ruilden we om en moest ik de blinddoek om. Dat vond ik echt vreselijk! Heel erg eng en je hebt totaal geen controle. Normaal vertrouw ik mensen vrij snel, maar lopen aan iemands hand zonder iets te zien vind ik maar helemaal niets. Als ik een shopping experience moet maken word het zeker nix met niets zien, want dat vind ik gewoon helemaal niet leuk en erg vervelend.

Na de willemsbrug zijn we richting het cafe op de meent gegaan en hierna hebben we de metro genomen naar centraal. Normaal gesproken luister ik ook al geen mp3’s als ik reis, want ik wil graag me omgeving in de gaten houden en als ik met muziek op zit denk ik altijd op een gegeven moment dat ik in een clip speel ofzo, verlies ik de realiteit een soort. Maar met de oordopjes viel het eigenlijk heel erg mee. Je hoorde alle geluiden nog erg goed door de dopjes heen, behalve de ouwe omatjes die met elkaar aan t praten waren hoorde je niet. Maar wel het omroepbericht welk volgende station arriveerde. 

Al met al was het wel een belevenis en ervaringrijk.

in de crosslables vrijdagmiddag hebben we opdracht 2 gedaan. Het was een experiment met proeven en dan zonder gebruik van neus en ogen. Nou dan proef je dus werkelijk niets. Ik werkte samen met dorian, welke mij als eerst voerde terwijl ik een blinddoek op had en mijn neus dicht kneep. Ik had 2 van de 6 soorten eten goed geraden. Dorian daar in tegen, had ze alle 6 goed. Maar zij had van tevoren het eten al gezien. Dat zegt wel hoe belangrijk de visie is als het gaat om proeven van eten. afb104.jpg

bakken met geluk   

bakken met pech   

en de bakken met gebakken lucht…

die zet ik aan de weg  

is vuur! of sigaretjes…..Het was woensdagavond, ongeveer 8 uur toen ik mijn kamer uitliep voor een bezoek aan het toilet. Gelijk rook ik iets chemisch, en in eerste instantie dacht ik dat mijn huisgenoot vieze geurkaarsen aan het branden was. Toen ik de trap afliep gingen bij mij wat alarmbellen rinkelen omdat deze geur gewoon niet meer te verdragen was. Ik deed de deur van de keuken open terwijl ik gilde naar mijn huisgenootje “De keuken staat in de fik”. Toen kwam er een moment dat ik bang was, omdat ik de keuken niet in durfde te lopen want deze stond helemaal blauw en je kon haast niets zien. Mijn huisgenoot wist wat er aan de hand was; ze had een pannetje met water laten staan waarin ze een soort warm-houdknijpding kookte zodat deze te hergebruiken was. Nu was ze dus helemaal vergeten dat ze het pannetje op had gezet. Het water was verdampt, het warm-houdknijpding verkoold en de pan verbrand. Het stonk ernstig en we hebben gelijk alle ramen en deuren opengezet. Die lucht kon echt niet gezond zijn! Na de schrik hebben we er vreselijk om gelachen, ook om hoe heftig je reageerd op zo’n moment.

We kregen tijdens de eerste les Crosslab een tekst mee om thuis door te lezen: Placing words; symbols, spaces and the city door William J. Mitchell en daaruit hoofdstuk 11 ‘Smelling the Brie’. Het gaat over de opkomst en ruime aanbod van het kopen via internet en wat daar de persoonlijke voordelen kunnen zijn. Het is voor sommige mensen een uitkomst om via het internet hun boodschappen doen omdat ze gewoonweg niet in staat zijn tijdens openingsuren naar een supermarkt te gaan. Voor anderen is het heel belangrijk om naar de markt te gaan om daar het verse fruit te ruiken, voelen en te praten met de verkoper. Bijde mogelijkheden zullen waarschijnlijk altijd blijven, maar er blijft roering tussen de 2 uitersten en meer en meer zullen ze dichterbij elkaar gaan komen .